Het verhaal van Jonathan - Deel III

Lees hier de publicaties die het siteteam heeft gemaakt. Er is voor ieder wat wils!
Plaats reactie
Thys
Berichten: 1000
Lid geworden op: zaterdag 30 oktober 2010, 14:50
RS: Thys (p2p)
Clan: TTL
Extra rang: Siteteamlid, RoS #1 Farming, Woodcutting

Het verhaal van Jonathan - Deel III

Bericht door Thys »

Het verhaal van Jonathan deel III: Sterke verhalen rondom een zwakke legende.
"Dit is dus een queeste punt...", dacht Jonathan hardop. Na zijn avontuur in de tombes van Lumbridge en het volbrengen van de queeste van Xenia had hij aan zijn vader Harlan gevraagd wat het precies was. "Een queeste punt, is een punt dat een bepaalde waarde uitstraalt. Hoe meer punten je hebt, hoe meer aanzien je krijgt van de mensen op je heen. Als je alle queesten weet te volbrengen wacht een speciale beloning, alleen is het door nog wat te vroeg voor." Nu vroeg hij zich af of er nog meer queestes rondom Lumbridge waren voor hem om te volbrengen. Hij vroeg het maar aan zijn vader: "Bij Draynor is een man die jouw hulp wel kan gebruiken, ik zou maar even een kijkje gaan nemen". En zo vertrok Jonathan naar Draynor voor zijn volgende queeste!

Afbeelding

Jonathan had van zijn vader te horen gekregen dat hij op zoek moest naar Morgan, een man in het dorp die nogal gelovig was en last had van een vreemde vogel. Toen hij in het dorp was aangekomen hoorde hij vreemde kreten in een huis, dus hij ging maar even een kijkje nemen. En daar vond hij de persoon waarnaar hij op zoek was: Morgan. Hij sprak hem rustig aan: "Mijne heer, bent u heer Morgan?". "Dat klopt, dat ben ik", zei de man ietwat gespannen. "Ik hoorde van mijn vader, Harlan, dat u op zoek bent naar iemand voor een queeste?", vroeg Jonathan. "Ja, ja! Dat klopt! Heil Saradomin: er is een avonturier gekomen om ons te helpen! Ik heb een simpele maar belangrijke queeste voor je. In het noorden staat een groot landhuis, we denken dat er zich een beest in verschuilt. Wij hebben legendes over dit beest en we zijn bang het te verstoren. Kan jij het voor ons wegjagen?" Jonathan dacht even na en zei: "Maar natuurlijk! Over wat voor beest hebben we het hier?" Morgan keek hem boos aan en zei: "Wat denk je?! De aartsvijand van ons mensen! De bloedzuiger van het oosten! Een vampier natuurlijk! Ik heb boven nog wat knoflook in de kast liggen, dat komt vast wel van pas. En voordat ik het vergeet, breng Doctor Harlow een bezoekje in de Blue Moon Inn in Varrock als je dit wilt overleven." Jonathan bedankte de man en probeerde zijn lach in te houden.
Afbeelding
Hij vond die Morgan maar een vreemd persoon. Hij wist uit de verhalen van zijn vader dat vampieren helemaal niet sterk waren, vooral als ze in het westen van Gielinor terechtkwamen. Als ze niet in de buurt van Morytania zijn verliezen ze veel van hun krachten. Desalniettemin besloot Jonathan het advies van Morgan maar op te volgen. Nadat hij de knoflook had gevonden vertrok hij naar Varrock.
Aangekomen in de Blue Moon Inn was Doctor Harlow niet moeilijk te vinden: de grootste dronkenlap in de kroeg. "Excuseert u mij, bent u Doctor Harlow?" "Jaseker kerelke, maar foordat is ferderder met je praat, koop eens een biertje voor me. Ik heb dooooooorst". Na een paar moedeloze pogingen om een gesprek aan te knopen haalde Jonathan een paar munten uit zijn broekzak en liep naar de bar. "Een biertje voor de dronken Doctor, mijne heer." En hij kreeg het biertje aangereikt. "Hmm... vreemd", dacht hij. Thuis mocht hij niet eens dichter dan twee meter in de buurt van alcohol staan. Nadat hij de verleiding weerstaan had, gaf hij het biertje aan de Doctor. En die goot het in één teug naar binnen. "Ha, dat is beter! Hoe kan ik je helpen jongeman?" "Morgan heeft me gestuurd", zei Jonathan. "Hij heeft last van een vampier en hij wil dat ik hem verjaag." "Ha! De bangerik! Hij kan niet eens een vampier verjagen. Vampieren zijn makkelijk te verslaan, maar moeilijk te doden. Daarvoor moet je een staak door hun hart hameren. Hier, deze zul je nodig hebben", en hij gaf Jonathan een staak en een mokergrote moker. "Als je de vampier op zijn knieën hebt, sla je deze staak door zijn hart. Via de rug kan ook, dat geeft hetzelfde resultaat. Veel geluk!"
Jonathan was klaar voor zijn trip terug naar Draynor, met het advies van Doctor Harlow in zijn achterhoofd. "Ik ga eerst nog maar even terug naar de bank om mijn uitrusting, drankjes en voedsel op te halen", mompelde hij in zichzelf. Better safe than sorry. En maakte hij zichzelf klaar voor de strijd.
Afbeelding
Eenmaal terug aangekomen in Draynor moest Jonathan even zoeken naar Draynor Manor, het huis waar de vampier zich zou bevinden. Het was moeilijk over het hoofd te zien: een groot, spookachtig huis. Hij liep behoedzaam door het hek richting het huis, toen er zich iets merkwaardigs voordeed: hij werd aangevallen door een boom. Een boom, nota bene! Hij besloot deze queeste maar snel af te ronden, zodat hij dit oord snel kon verlaten. Hij ging door de voordeur en toen hij eenmaal binnen was sloeg de deur meteen achter hem dicht. "Dit wordt met de seconde vreemder en vreemder...", mompelde hij. Uit de verhalen had hij gehoord dat vampieren zich altijd in de kelder van hun huizen bevonden wanneer ze sliepen, overdag dan in ieder geval. Dus Jonathan ging opzoek na de kelder, die hij zonder problemen kon vinden (gek genoeg). Aan de onderkant van de trap kwam hij aan in het slaapvertrek van de vampier. Er stonden overal kaarsen en dat was het eigenlijk wel. Op een kleine verhoging stond de kist, Jonathan liep er behoedzaam naar toe... Hij dronk zijn drankjes en maakte de kist open. De vampier kwam eruit gesprongen, letterlijk...

Afbeelding

Het gevecht duurde niet lang, Jonathan vond de vampier lachwekkend zwak. De kerel in de catacombe was een grotere uitdaging. Hij kon de vampier zonder problemen op zijn knieën krijgen waarna hij met de mokergrote moker de staak via de rug door zijn hart boorde. Met een vreemd gevoel van triomf liep hij terug naar Morgan om het te melden. Helemaal in zijn nopjes gaf Morgan hem een mysterieuze lamp, die zou hem volgens Morgan helpen in zijn vaardigheid om zijn tegenstanders te raken. "Nou, tijd om mijn vader het goede nieuws te brengen." En hij vertrok terug naar Lumbridge.
Kweet Vaniks
Siteteamlid
Berichten: 6823
Lid geworden op: zaterdag 31 maart 2012, 9:06

Re: Het verhaal van Jonathan - Deel III

Bericht door Kweet Vaniks »

Net even doorgelezen. Tof stukje weer! :D
Aaron
Ex-chatmoderator
Berichten: 2952
Lid geworden op: zondag 11 maart 2012, 11:10
Oude naam: AaronZeeschildpad

Re: Het verhaal van Jonathan - Deel III

Bericht door Aaron »

Mooi verhaal, lekker kort, met een clou, daar hou ik van.
Afbeelding
Plaats reactie