In 2011, via Scyfer die ik toevallig leerde kennen, kwam ik op LTF terecht. De afgelopen jaren heb ik het plezier gehad om op verschillende manieren het forum te kunnen helpen en daarmee heel wat leuke mensen te leren kennen. Woorden komen tekort hoeveel geweldige momenten ik hier met mensen gehad heb. In de chat, met het EO-team, iedereen van de redactie, de moderators en bovenal de leden.
Ik wens jullie allemaal oprecht het allerbeste toe. Ook al is het maar een internetforumpje, het is wel het forum waar ik lief en leed mee gedeeld heb de afgelopen 4 jaar. Zoals velen ben ik volwassen geworden doorheen de jaren (wat dat ook zou mogen betekenen).
Een halfjaar geleden vertrok ik richting New York voor een stage. Op het einde kreeg ik een werkaanbieding, ik stopte met school en hier ben ik dan. Zelf rekeningen betalen, koken, werken, feesten, living the dream. Het veranderde het perspectief op mijn leven ontzettend.
Zoals je wel kan raden verdween mijn interesse in RS langzamerhand. Het tijdsverschil en inactiviteit maakt me vrij letterlijk, nutteloos in dit team.
Ik zou paragrafen kunnen schrijven over herinneringen samen met de mensen die ik een warm hart toedraag en ik ga ze koesteren. The end is not with a bang but with a whimper.
Cheers!
