Ach, vroeger was het allemaal beter. Het leven was leuker, Runescape was beter en de pannenkoeken waren veel lekkerder. Waarom deze onzinnige woorden, vraag je je misschien af? Omdat herinneringen geregeld een vertekend beeld geven, maar vaak ook een kern van waarheid bevatten. Aan de hand van Runecrafting wil ik dit principe uitleggen.
Eerst eens even het huidige beeld ter ogen brengen: Runecrafting is best een prima skill. Er zijn veel manieren om het te trainen, waarvan de Runespan als veruit de snelste en leukste wordt ervaren. Het enige nadeel van de Runespan ten opzichte van het gewone runecraften is de bijzonder lage opbrengst: Wel een ruige 0 gp.
Nu gaan we een eindje terug in de tijd: Het is een regenachtige zaterdagmiddag. Terwijl je vriend op server 52 air runes staat te runnen om ooit eens level 60 runecrafting te halen, teleporteer jij op en neer tussen Edgeville en het nature rune altar. Bakken met geld stromen binnen en iemand anders kan genieten van een hoop experience. Nou ja, in vergelijking tot andere methodes tenminste. Runecrafting is niet voor niets één van de skills waar vrijwel niemand level 99 in was. Een langdradige, slome grind was 't. Gelukkig leverde het een goed zakcentje op!
Geld: Van bakken vol tot minderwaardig
Ja, vroeger leverde dit nog een bijzonder centje op. Helaas is runecrafting tegenwoordig minderwaardig. Oké, het craften van Armadyl/Blood runes is nog steeds één van de betere manieren om je geldzak te vullen, maar dusdanig eentonig dat je liever een uurtje God Wars gaat campen.
Vroeger, vroeger... Een woord dat je nog veel tegen gaat komen in dit artikel. Vroeger was dit beter. Nature runes en law runes waren heel veel waard. Runecrafting was, veruit, de beste methode om geld te verdienen. Terecht, want de grind die vooraf ging aan het kunnen craften van deze runes was extreem lang en zwaar. Gelukkig was er een geweldig sociaal systeem opgesteld: Rune Running!
Voor de mensen die niet (meer) weten wat het rune runnen inhield: Persoon 1 rende op en neer tussen de bank en een altar met zijn rune essences, waar hij met persoon 2 zijn rune essences trade tegen de daadwerkelijke runes en een zakcentje. Persoon 2 maakte van de essences weer runes en herhaalt deze routine tot ie er genoeg van heeft. Zo verdiende persoon 1 mooi geld, terwijl persoon 2 verrekte veel experience binnen wist te slepen.
Een kleine voetnoot: De verandering van het gebruik van runes in combat heeft de runemarkt niet goed gedaan.
Experience: De grind
Vroeger (daar heb je 'm weer) was runecrafting een gehate skill onder vele spelers. Veel saaier kom het niet worden. Een beetje heen en weer rennen tussen altars, waarbij je misschien drie of vier keer in je Runescape carrière wisselde tussen de altars waar je wilde craften. Pittig saai. Het werd al wat beter toen het Ouriana altar werd geïntroduceerd, maar nog steeds was het gewoon heen en weer rennen tussen eenzelfde altaar, maar dan nu met wat hindernissen. Uiteindelijk werd het allemaal wat leuker met de introductie van de runecrafting guild, maar dat was nog niet de grote verandering.
Zeg maar hallo tegen de meest geweldige manier om runecrafting te trainen: Runespan! Eindelijk eens wat afwisseling: Heen en weer hoppen tussen verschillende platforms, verschillende dingen drainen alsof het een minigame is met zelfs een soort van random events tussendoor. Oja, en vergeet de belachelijk hoge experience ratios niet! Power levelen was nog nooit zo leuk!
De waarde
Helaas heeft deze Runespan ook iets negatiefs met zich meegebracht. Waar vroeger level 99 runecrafting als één van de grootste prestaties in het spel werd gezien, stelt het tegenwoordig minder voor dat een goed gebakken biefstuk. Misschien is het een beetje overdreven, maar je snapt het punt. Runecrafting is niet meer de skill waar je respect mee kan afdwingen, maar gewoonweg een vrij nutteloze maar snelle en vermakelijke grind.
Concluderend: De waarde van de grootste grind in Runescape is niet meer. Het is niet meer moeilijk om je skill omhoog te levelen en het is het niet meer zo waard om je zakcentje mee te verdienen, omdat je nog beter lekker bosses kan gaan hunten. Dit verlies is echter wel met een positieve trade-off: runecrafting is leuk geworden.
Het is een fenomeen wat in vele MMO's kan worden gevonden: het spel wordt steeds makkelijker voor mensen omdat saaie grinds en slechte mechanics uit het spel worden gehaald. Dit wordt gewaardeerd door nieuwe spelers, maar oude spelers voelen zich ofwel genaaid ofwel superieur over de nieuwe spelers omdat ze deze "extreem moeilijke" periode hebben meegemaakt. Een goede verandering, of neemt het de spirit van een MMORPG weg?