The Rimebound Letters

Dit verhaal is een vertaling van het gelijknamige verhaal op uit de Lores-sectie van RuneScape.


Deze kleine bundel brieven is een interessante (naast schokkende) curiositeit. De brieven zijn een aantal jaren geleden gevonden tussen een bevroren bundel registers, onderzoeksverslagen en andere artikelen die te veel beschadigd zijn om nog te kunnen lezen, in de verlaten overblijfselen van een kleine handelskaravaan op de rand van het schiereiland bij Daemonheim. Ze noemen allemaal een afwezige meester, soms "Bill" genoemd. Wie deze Bill ook is, het lijkt erop dat hij een centraal figuur in de geschiedenis van Daemonheim is geweest. Dit vereist nader onderzoek!

-Reldo

Prospero,

Bijgaand vind je de handelsboeken van deze maand. Ik denk dat je alles goed zal keuren. Sterker nog, je zult ongetwijfeld blij zijn dat de winst al vele malen de verwachtingen van dit jaar heeft overtroffen. Het kan nooit kwaad de boodschapper van goed nieuws aan wie hoog is te melden, toch? Onthoud dat het aan mijn pientere zakeninstinct te danken is dat de grote jongens in de kartel uit je handen eten, gewoon om ervoor te zorgen dat je een lekkere single malt uit Asgarnia voor me opzij hebt gezet als ik terugkom.

De goden weten dat ik eerder met allerlei troep bij boerenkinkels heb lopen luren, maar deze soldaten kun je daar niet mee vergelijken. Ze lopen door die tunnels, met gele gezichten en dode ogen; sommige halen praktisch je hand eraf voor een door kevers aangetast stuk brood of ze schreeuwen om het hardst voor een mok waterig nat dat ik uit Morytania heb meegenomen. Ze vechten er zelfs om. Daarna schuifelen ze weg, mompelen ze in zichzelf en houden ze het zojuist gekochte tegen hun borst alsof het hun eerste kind is. Terloops gooien ze een buidel geldstukken naar je voeten.

Ik stuur je dit voor ik terugkeer, omdat ik een aantal ongebruikelijke bestellingen heb gekregen. Daaronder valt een verzoek van een man die Yudura heet. Hij wil een aantal slaven, naast kadavers in verschillende staten van verval. Er zit bij de registers een verzegeld briefje aan Cermak met meer informatie. Hij moet ervan overtuigd worden ons als tussenpersoon te laten dienen. De koper staat erop dat de transactie discreet gebeurt en Cermak is alles behalve dat. De nieuwe kapitein van de bewaking is ook een probleem. Hij heeft de neus van een bloedhond en een hinderlijke afkeer van steekpenningen. Ik denk dat we hier ons vindersloon voor zullen krijgen, naast een ordentelijk stuk van de winst.

Deze plaats is een onaangeboorde goudbron, dat is zeker. Hoewel ik niet degene ben die een gegeven paard in de bek kijkt, denk ik echter dat de echte luxe van Daemonheim zich nog aan ons moet openbaren. Het gedrag van de soldaten is vreemder dan ik ooit heb gezien en de nieuwe kapitein doet erg zijn best om ons buiten te houden. Het verzoek voor kadavers stinkt naar dodenbezwering en er hangt hier een onnatuurlijke lucht. Ik hoor fluisteringen in de nacht en ik droom onrustig. Dit zijn allemaal tekenen van kansen voor mannen met onze unieke contacten, broeder, en als we een voet tussen de deur kunnen krijgen, zal dat ongetwijfeld tot intrigerende geheimen leiden.

We kunnen de rest van ons leven rijke, dikke, tevreden mannen zijn door deze route te lopen, maar natuurlijk is er een hogere zaak te dienen. De geruchten gaan dat er een verschuiving van de macht heeft plaatsgevonden. Niemand heeft de laatste tijd hun leider gezien, een man die bekend staat als "Bill". Ondanks zijn afwezigheid zorgt iets ervoor dat deze huurlingen als ratten de tunnels blijven omspitten en de kapitein ons op de hielen blijft zitten. Mijn instinct zegt mij dat iets dieper graafwerk ons een glimp zal geven van Daemonheims slechte zwarte hart, waar we op liggen te wachten.

Als dat niet het geval is, worden we toch rijker. Als het niet te ver van mijn weg ligt, ga ik langs de eenzame vrouwen van deze onverzettelijke soldaten om wat van deze brieven te bezorgen. Nog een dienst die ik graag wil verlenen.

In zijn naam, zoals altijd,

Hearthen


Lieve Freya,

Het spijt me dat ik er zo lang over heb gedaan om te schrijven. Ik kan alleen maar bidden dat deze brief je bereikt, omdat ik voor de aflevering op een handelaar, Hearthen, moet vertrouwen. Hij kan net zo goed besluiten deze brief in een greppel te gooien. Normaal gesproken zou ik zo’n man nooit naar je toe sturen, maar dit zijn geen gewone tijden.

Ik hoop dat je de boerderij van je vader veilig hebt kunnen bereiken en dat je jezelf met je vader hebt kunnen verzoenen. Hij is een goede man en zal je niet in de steek laten.

Ken je kapitein Esken nog? Hij is vorige maand gestorven toen een tunnel instortte. Bijna dachten we allemaal dat de oude duivel onsterfelijk was, maar zijn dood heeft ons weer met beide benen op de grond gezet: je kunt een veteraan uit honderden gevechten zijn, maar Daemonheim neemt wie het wil, wanneer het wil.

Het meest bijzondere is dat de oppermeester mij zijn plaats als kapitein heeft laten overnemen. Mij, de oude sergeant Toma, een promotie tot hogere rang! Luitenant Artus, die als sinds we aan zijn gekomen op het baantje van Esken heeft zitten azen, barstte bijna van woede uit elkaar. Alleen de goden weten waarom ik ben uitgekozen, Freya, maar de meester is altijd goed voor me geweest. Sommigen zeggen dat hij gek is: dat hij ons op een dag de necrolords op ons zal laten of dat hij ons hier maar laat graven en vechten tot we rotten. Ik kan het niet uitleggen, maar als hij op ons neerkijkt en ons toespreekt als volgelingen, zwijgen wij allemaal en luisteren we aandachtig naar zijn woorden. Je hebt hem nog nooit horen spreken, maar ik weet zeker dat je het zult begrijpen. Als Bill spreekt, weten we dat er een plan is, zelfs als we hem niet kennen, en willen we allemaal voor hem sterven.

Het is al een week geleden dat wij onze meester hebben gezien. Opruiers fluisteren al dat hij ons heeft verlaten, maar ik heb ze er tot nu toe van kunnen weerhouden veel problemen te veroorzaken. Ik weet dat hij terug zal keren en dat we het fort nog stevig in handen hebben als hij dat doet.

Ze zeggen dat bevorderingen op het veld zwaar zijn en dat geldt hier nog meer dan ergens anders. Ik ben verantwoordelijk, meer dan ooit, voor het leven van de mannen en vrouwen onder mijn commando. In plaats van dat ik aan hun zijde vecht, is het mijn taak om bedreigingen van binnenuit onschadelijk te maken: slecht gecommuniceerde bevelen of strategisch slechte opstellingen van troepen, gevechten onder de rangen, uitbuiting door aasgieren die handelaren worden genoemd en de onnatuurlijke wegen van dodenbezweerders uit de lagen onder ons.

Ik hoop dat je, ondanks alles en ondanks de dingen die je hebt gezegd toen ik je van hier wegstuurde, het mij kunt vergeven. Deze plaats zou je dood zijn geworden als je gebleven was en ik dan praat ik niet alleen over de wijze waarop necrolords naar je keken. Daemonheim zelf zou je meenemen, zoals het iedereen meeneemt die hier ronddwaalt, ieder op zijn eigen manier. Toen jij bleek en mager werd, begon de lust uit je ogen te verdwijnen. Dit was het enige wat ik kon doen.

Ik wil graag naar je teruggaan, mijn liefste, maar ik kan niet. Niet nu mijn heer mij nodig heeft. Hij heeft mij bevolen hier te blijven tot hij terugkeert en dat is alles wat ik moet doen. Ik vrees dat ik je niet uit kan leggen waarom ik moet blijven en hem moet dienen, je zou het niet begrijpen. Onthoud dat ik op de dag dat hij terug zal keren en mij uit mijn dienst ontheft, deze plaats zal verlaten en naar je toe zal komen. Als Guthix het wil, zullen wij weer samen zijn en een gezin stichten, zoals we ooit hoopten. Rust ondertussen uit en word beter, maar zeg niets over mij of Daemonheim tegen anderen, voor de veiligheid van ons beiden.

Tot dan, Freya, kan ik je alleen beloven dat ik mijn meester zal dienen en hoop ik dat het je trots zal maken om mij echtgenoot te noemen, zelfs als het ons scheidt.

Veel liefs, zoals altijd,

A.


Cermak,

Ik heb het onderstaande bij de eerstvolgend beschikbare karavaan nodig. Mij is uitgelegd dat dit binnen je mogelijkheden ligt en ik ben bereid je hiervoor te compenseren:

3 mannen, 3 vrouwen; volwassen;levend;gebonden; alle uiteinden intact.

3 mannen, 3 vrouwen; volwassen;overleden (een week voor aflevering verdronken, niet geconserveerd)

3 mannen, 3 vrouwen; volwassen;overleden (een week voor aflevering verdronken, verpakt in zout)

3 mannen, 3 vrouwen; volwassen;overleden (zonder bloed door een enkele snee in de halsslagader, verpakt in zout, tijd van overlijden onbelangrijk)

Zorg ervoor dat de waren in goede toestand verkeren. Hoewel ik mij er van bewust ben dat geweld nodig is om de goederen waar ik om gevraagd heb, te verkrijgen, weet ik dat mensen als jij graag zekere nodeloze excessen begaan die mijn onderzoek zouden kunnen schaden. Als de levende exemplaren stil gehouden moeten worden, snijd hun tongen dan niet uit. Doe een prop in de mond of naai in het uiterste geval hun monden dicht. Dat moet volstaan.

Ik heb de handelaar, Hearthen, opgedragen de goederen bij ontvangst te inspecteren en de betaling alleen te voldoen als aan mijn eisen is voldaan. Houd er rekening mee dat hij en zijn hulp Prospero mijn vertegenwoordigers bij deze transactie zijn. Zij zullen de logistiek van de aflevering afhandelen en dat moet met de grootst mogelijke discretie gebeuren. Mijn bereik is groot, slavenhandelaar, en mocht een van beide iets overkomen of ze gehinderd worden bij hun werk, dan zullen de consequenties groot zijn.

Bewijs je met een goede aflevering volgens mijn specificaties echter dat je vertrouwd kunt worden, dan zal ik wellicht in de toekomst verdere kansen voor een man als jij hebben. Laten we zeggen dat er een machtspositie vrij is gekomen, een die ik graag wil vullen. Het was ooit ons lot in de schaduw van een gek weg te kwijnen, maar dat is niet langer het geval. Hier is macht en dit is een mogelijkheid om mijn greep over dit fort te versterken en de zaken van Daemonheim over Gielinor te verspreiden.

Niet iedereen deelt echter mijn visie over de toekomst van Daemonheim. Er zal een tijd komen dat je een kant moet kiezen. Dien me goed, Cermak, en je zult meer dan alleen wat geld krijgen: krachtige wapens, gesmeed uit metalen die je nog nooit hebt gezien, gemaakt voor de hand van een grote oorlogsmeester; meedogenloze krachten tot je beschikking, waardoor je mannen vrij zijn hun welverdiende buit te grijpen.

Wanneer je faalt of me verraadt, dan is dat je eigen risico. Mijn agenten worden niet gehinderd door gesloten deuren of bewapende bewakers. Ze zullen je vinden, slavenhandelaar, en je zult de dag vervloeken dat je je knie niet als mijn vazal hebt gebogen.

Heer Yudura


Ga terug naar Lores

Over deze pagina

Heb je een verbetering voor deze pagina? Stel een wijziging voor!

Lunagang maakt gebruik van cookies voor het opslaan van instellingen, het verzamelen van statistieken en om passende advertenties weer te geven. Door deze balk weg te klikken of de website blijven te gebruiken, ga je akkoord met ons cookiebeleid.