The First Misstep
Dit een van de weinige verhalen die over de second age gaan hij is recent gevonden bij de digsite in een metalen doosje in een soort van grot. Het verhaal, wat nog in een goede staat was, was niet moeilijk te vertalen. Het gaat over een mens dat in de second age oftewel de tijd van Zaros. Hij was een krachtigere man dan de in die tijd normaal waren en hij moest de val van zijn eigen god aanzien.
-Reldo
Toen Zamorak de troonzaal binnen kwam lopen zag ik het al aan zijn ogen, ze straalden vuur uit net als voor een gevecht. Rustig liep hij naar voren over het enorme symbool van Zaros dat op de tegels van de vloer was gelegd. In zijn rechter hand hield hij de staf van Armadyl strak vast, zo strak dat het leek dat hij aan zijn hand gegroeid was.
Zijn leger van demonen, vampiers, enkele mahjarrats en zelfs wezens die ik nog nooit gezien had liep zwaarbewapend achter hem. Ik wist dat er iets ging gebeuren wat de demonische lach op Zamoraks gezicht, de ogen van azzanadra die vol verbazing keken en m'n hand die ik al bij mijn zwaard had rusten. Zamorak stond stil voor de troon van Zaros en had al enkele van de treden van de troon beklommen daardoor zaten naast hem de twee prachtige beelden van een leeuw, deze zaal was de mooiste zaal van heel RuneScape had mijn vader ooit gezegd en hij had gelijk had hij.
Zamorak begon te praten zacht en rustig maar toch zo dat de hele zaal hem kon horen hij zei op een spottende toon: 'Zaros, god die niets kan daarom unknown power genaamd. Hij die geen kracht heeft volgt je. Vandaag zal het de dag zijn dat jij en je rijk vallen, niet door de goden maar door mij, een sterveling.'
Iedereen in deze zaal was doodstil na deze woorden. De stilte voor de storm werd doorbroken door een magisch geluid. Azzanadra bracht zijn handen naar elkaar om een dodelijke spreuk naar Zamorak te zenden, maar Hazeel vroor Azzanadra in voordat hij klaar was, Azzanadra kon daardoor de spreuk niet uitspreken en keerde zich naar Hazeel die al snel gewond was door de dodelijke aanvallen van Azzanadra. Zemougeal zag dit en begon samen met Hazeel tegen Azzanadra te vechten, hoewel de zamorakianen in de meerderheid waren was Azzanadra toch aan de winnende hand.
Het gevecht was begonnen Zaros en Zamorak waren in een gevecht net als de bodyguards van Zaros met de volgelingen van Zamorak waren. Ik trok mijn zwaard en begon te rennen naar een demon van Zamorak. Mijn zwaard dat net als de wapens van de andere bodyguards door Zaros hemzelf gezegend was is sterker dan een dragonic wapen. Ik zag de kop van de demon waar ik naartoe rende, hij was donker rood met zwarte ogen en had twee gaten waar de neus hoorde te zitten, waar als hij uitademde zwavel en giftige stoffen uitkwamen. Dit alles was ik gewend maar de snee die liep vanaf zijn schouder tot zijn rechter oog niet, want die had ik eerder gezien nog als een klein kind...
____________________________________________________________________________
Langzaam haalde mijn vader zijn sijs omhoog om weer een enorme hoeveelheid graan om te hakken. Hij was ongeveer halverwege het akkertje wat we hadden om levend te blijven toen er een legertje van demonen en vampiers aan kwam lopen, mijn vader keer op en mompelde wat over Zaros. 'jij daar, geef ons je graan en snel Zamorak heeft het nodig.'
'Ik steek het nog liever aan dan dat ik het aan jullie geef!' ik wist dat mijn vader het niet op de mahjarrat had en hun soldaten. Maarja hij was een simpel mens dat alleen maar goed was om te werken, want ze waren zwak vergeleken met demonen, hun geest is te zwak om krachtige magie uit te spreken en de enorme leger bogen zijn te zwaar voor mensen...
Alleen jagers bogen en simpele magie om je gewassen in te vriezen waren goed voor mensen. 'komt er nog wat van?' riep de demon. Mijn vader liep naar binnen en kwam na enkele minuten weer terug met de hele voorraad olie van de olie lampen en een brandende olie lamp. Hij gooide de olie over het graan heen en daarna de brandende lamp. Het graan vloog in de brand en de demon gromde en liet zijn enorme klauwen zien waarna hij intimiderend naar mijn vader toe liep. Mijn vader bleef rustig staan en draaide nonchalant met zijn handen, toen zag ik het hij had de runes bij zich om het graan in te vriezen. Maar hij sprak de spreuk niet uit over het graan maar over de demon.
De demon bevroor nadat hij een verbazend geluid liet horen. Mijn vader, die dol op gevechten was, rende naar voren en sprong naar voren om het hoofd van de demon doorklieven. Of zijn sijs was te kort of het hoofd van de demon te groot de demon verkruimelde niet tot as zoals ze normaal deden. De demon begon weer te bewegen en met zijn dodelijke klauwen doorboorde hij mijn vader en gooide hem in het vuur. Daarna brulde hij naar mij 'pak je spullen en ga mee naar het front tegen Saradomin. Je hebt 5 minuten om je spullen te pakken.'
Ik rende het huis in om mijn jagers boog en pijlen te pakken en de runes om gewassen in te vriezen, want ik moest en zou wraak nemen op die demon. Ook pakte ik kleding en mijn wollen bloodreaver pop. Ik werd mee gebracht naar het westelijkste stukje van Zaros' rijk. Hier was een krachtige mahjarrat, genaamd Zamorak bezig met het weerklinken van Zaros' naam (dus vechten). Als hij vocht branden zijn ogen en wordt hij groter op dat moment word hij de source of the battlefield genoemt. ____________________________________________________________________________
In het kamp kreeg ik les van een vampier in met een zwaard omgaan. Na een week les moest ik al vechten, Zamorak zag mensen net als runes, je moet ze gebruiken zolang je ze hebt. Ik kwam tijdens het gevecht oog in oog met een enorme icyene die met zijn reusachtige en prachtige zwaard mij probeerde te vermoorden ik blokkeerde zijn eerste slag maar ondertussen was er al een tweede slag onder weg. Ik kon zijn slagen telkens net pareren of ontwijken totdat ik herinnerde wat mijn vader bij de demon deed. Ik pakte runes en sprak een spreuk over de icyene uit die daardoor meteen bevroor. Ik sprong naar zijn nek toe maar ik was te klein om hem daar te raken.
Ik wist dat ik iets moest verzinnen om bij zijn nek te kunnen komen dus sprak ik nog een ijsspreuk uit over de grond voor de icyene. Ik klom op het bevroren stuk grond, nu kon ik wel de icyene wel raken ik stak mijn zwaard door de nek van de icyene. Achter me hoorde ik zacht 'dat is nog maar een kind en een mens! Haal hem daar weg, dat je je mensen verkwist oké maar kinderen...'
Ik keek achterom en zag Zaros in een prachtig geel gewaad met een enorme paarse staf. Toen voelde ik plotseling een enorme pijn in mijn rechter been en ik ontdekte dat ik was geraakt door een pijl. 'kunnen je soldaten niets anders dan vechten? Als je ooit Azzanadra wilt overtreffen dan moet je ook kunnen denken!!!' ik zag Zaros nu met enorme stappen naar mij toe komen, de icyenes in de buurt zagen Zaros en begonnen hem met z'n allen aan te vallen. Het enige wat Zaros deed was ze neerslaan als vliegen.
De icyenes zagen in dat tegen Zaros vechten onmogelijk was, hiervan maakte ons leger goed gebruik van en liep achter Zaros om terrein te winnen. Ik voelde een hand onder mij die mij vasthield en Zaros, die mij vasthad, liep rustig terug naar de vesting van Zamorak waar hij een spreuk uitsprak die de pijl liet verdwijnen en mijn been genas. 'jij bent sterker dan een normaal mens, ook in je geest.' ik zei niks 'wil je goed getraind worden en bij mijn bodyguards komen? Die de sterkste wezens van heel mijn rijk bevatten.' ik antwoordde meteen ja toen ik dat hoorde maar besefte niet wat de gevolgen van deze keuze waren.
Nu was ik in de troonzaal en moest ik tegen de moordenaar van mijn vader vechten. Ik was mijn truck tegen krachtigere wezens dan ik nog niet vergeten en mijn gevoelens naar wraak ook nog niet, ik vroor de demon meteen in maar door de donkere krachten van de demon, die enorm gegroeid zijn sinds het gevecht met mijn vader, kwam er alleen maar een straaltje water op de demon.
De demon gaf een dodelijke schreeuw en hefte zijn bijl op. Die hij daarna met een enorme klap voor mij liet neerkomen. Hij hefte zijn bijl opnieuw op, nu zag ik dat zijn harnas van schubben was, dus kon ik met een goede steek van onder, door zijn harnas komen. Ik ontwijktte zijn slag en stak toe toen hij voor de 3e keer wou slaan. Hij gaf weer een dodelijke schreeuw en verkruimelde daarna tot as, alleen zijn harnas waar mijn zwaard klem in zat en zijn bijl bleven over.
Ik pakte zijn bijl om mijn volgende slachtoffer uit te zoeken, maar ik voelde toen de aarde schudden en een lading zand op me neerkomen, chaos druïden. Ze stonden met z'n drieën Zarosianen neer te halen. Ik voelde een enorme pijn in mijn been de ik al eerder gevoeld had, mijn been was nu gebroken.
Ik kroop met mijn bijl in m'n handen naar de druïden toe. Met mijn bijl haalde ik er twee neer en hakte ze daarna neer de derde die dit zag sprong opzij en ontweek mijn bijl maar werd geraakt door een virewave van een van zijn mede verraders. Ik kroop naar de muur toe en zag dat Zaros met krachtige magie Zamorak neerhaalde en de opstand bijna gestopt had. Ik voelde me zwakker worden en m'n zicht afnemen en ik sloot mijn ogen om voor eeuwig te rusten....
____________________________________________________________________________
Zaros raakte Zamorak hard met zijn magie en Azzanadra was aan de winnende kant tegen Hazeel en Zemougeal, Hazeel lag al dodelijk gewond op de grond. Lucien die dit zag viel Azzanadra van achter aan waardoor hij het uischreeuwde van de pijn. Zaros keek even opzij waar de schreeuw van zijn kampioen vandaan kwam hierdoor struikelde hij door een van de tredes en had Zamorak even de kans om zijn staf in Zaros te steken.
Maar Zaros sloeg Zamorak weg en teleporteerde Azzanadra weg zodat hij in veiligheid was. Nu was het iedereen in deze zaal tegen Zaros. Zamorak rende naar Zaros en probeerde hem te steken, Zaros sloeg Zamorak weg tegen een van de leeuwen beelden waardoor hij achter Zaros kwam. Zaros sloeg de troepen van Zamorak weg als vliegen waardoor alleen de mahjarrat bleef staan.
Zamorak kon Zaros nu in de rug steken wat hij ook deed. Zaros schreeuwde van de eerste pijn die hij ooit gevoeld had en draaide zich om, hij greep Zamorak en tilde hem op, hij brak de rug van Zamorak en wou nog meer van hem breken. Verzwakt door de staf in zijn rug viel Zaros op zijn knieën en liet Zamorak los. Door deze actie kwam de staf ook in Zamorak terecht. Een onheilspellend gebrom kwam in de zaal gevolgd door een enorme klap en een bliksem bij de staf van Zaros naar Zamorak toe.
Zaros lag als een dode op de grond en sprak een vloek uit in een onbekende taal hierdoor verdampte het lichaam van de meeste aanwezigen in deze zaal en bleef de geest achter om voor eeuwig te leiden.
Zamorak duwde Zaros van zich af en begon een portal te openen, het was op de plaats waar Zaros' symbool stond en ook de plek was waar hij op gilinor aangekomen was. Zamorak liet Zaros in het portal gooien en sloot het weer. Toen het portal gesloten was opende ik mijn ogen en zag wat een chaos dit gevecht had voortgebracht, Zamorak leek groter en sterker dan ooit.
Ik probeerde aan de voorbijgangers te vragen wat er aan de hand was, maar zij liepen alleen maar zonder om te kijken door naar Zamorak. Het waren geen gewone voorbijgangers maar alle goden van gilinor de troonzaal binnenlopen! Ze verbande Zamorak wegens het doden van een Van hun eigen soort en liepen vrolijk terug om plannen te maken om Zaros' rijk te breken. Een god die leek te zweven keek vol medelij naar mij en besloot mij uit mijn lijden te verlossen...
